Nandalala

யாராரோ நன்பன் என்று, ஏமாந்த நெஞ்சம் உண்டு!
பூவெண்று முள்ளைக் கண்டு, புரியாமல் நின்றேன் இன்று.
பால் போல கள்ளும் உண்டு, நிறத்தாலே ரெண்டும் ஒன்று.
நானென்ன கள்ளா? பாலா?
நீ சொல்லு நந்த லாலா!